Paris, en fin, l'arc de triomphe...

Al heel lang wilde ik met een eend een rondje om de Arc de Triomphe rijden...eindelijk heb ik het gedaan! En wel vijf! Twee rondjes met ons vieren in de auto en drie met Cecile als cameravrouw geplaats tussen Av. Friedland en de Champs d' Elysé. (haar 'underground' camerawerk zal binnenkort te zien zijn via deze blog)
Gelukkig was het niet al te druk en kon ik oplettend en genietend mijn rondjes rijden. Natuurlijk hebben we eerst genoten van een Frans ontbijt op een terras vlak bij Versailles. Gewoon een kleine koffie en een half vers ongesmeerd stokbrood met  een beetje confiture en voor de kids i.p.v. koffie en grote warme choco.
Als je van Etampes naar Parijs rijdt dan kom je hoe dan ook de borden van Versailles tegen. Deze verleiding kon ik dan ook niet weerstaan. Het kasteel/chateau voorlief nemend hebben we ons beperkt tot de achtertuin van Louis XIV. Als je het over decadentie wilt hebben dan is het nu het moment. Ik zal even wachten met schrijven.
...
Na de Arc de Triomphe zijn we dwars door Parijs noordwaarts gereden richting de N2. We hadden geen zin in de l'autroute. We zitten nu in Laon, een middeleeuwse vestingstad, in, ja we verwennen ons, een Campanile. Morgen zijn we waarschijnlijk thuis. Het zijn nog maar 250 km...
Gefeliciteerd pap! Morgen is het st. Alphonse...

Jeanne en haar Orléans

Vroeg wakker... Vertrekdag! We gaan Mennetou-sur-Chèr en daarmee ook Salbris met haar 2cv-wereldmeeting verlaten en hopen net boven Orléans een camping te vinden.
Rijdend richting Orléans zien we nog heel veel eenden en andersoortige tweepitters met het chevronteken. In Orléans worden we, zoekend naar een parkeerplaats waar onze deuxdeuche met aanhanger in past, door een duo behulpzame dienders der wet gewezen naar een parkeergarage. Mazzel dat we in deze ondergrondse parking een plek tegen een muur vinden waar we het span onafgekoppeld kunnen achterlaten. Orléans is de moeite waard, een oude stad waar de laatste jaren hard is gewerkt. Het is er schoon en georganiseerd. De wegen zijn, lijkt het, nieuw aangelegd met een mooie natuursteen. De gebouwen zijn voor het overgrote deel vakkundig gerestaureerd. De koninklijke kathedraal is zowel van buiten als van binnen imposant te noemen. Echter de historie van Jeanne d'Arc is nog grootser. 19 jaar en 5 maanden is ze geworden... En wat een veldtocht heeft ze op haar naam staan.
Na de lunch, op wens van Pim, pizza, op een heerlijk terras in het oude centrum gaan we op weg. Bij het doorkruisen van Orléans van zuid naar noord worden we opgepikt door twee ami 8-en op terugreis van Salbris. Vrouw met de kids in een lila kleurige ami voorop, de man in een gele met alle spullen volgend. Zij volgen ons tot zo'n 30 km buiten Orléans. En dan is het gedaan met de eenden... We zien er bijna geen meer. Tot op de camping in Etampes, zo'n 50 km voor Parijs... Rotterdammers, 3 eenden en 1 Opel... Een leenauto. Op de heenweg is hun mehari 'gestorven'. Een zuiger door de cilinder. Dan rijdt zelfs een deuxdeuche niet meer. Lullig, ik kan het niet anders beschrijven... Daar sta je dan met je leen-opel op de camping in Salbris tussen alle 2cv-tjes... en maar uitleggen... Ik zie het al helemaal voor me... En dat 5 dagen lang. Ouf!
De volgende ochtend nog wat kaartjes uitgewisseld met Guido, onderwijs-ict-er/kunstenaar. Leuke ideeën...

2cv-meeting... Dag 3 en 4: het bezoek

Ach, foto's zeggen meer dan woorden. Hier gaan we dan...

2cv-meeting... Dag 2: rustdag

Voor ons een relax-hang-dag op de camping. Resultaat: voor jullie weinig te lezen... Hebben jullie ook even een pauze ;-)

2cv-meeting... Dag 1: de teleurstelling

De eerste dag eindigd op een andere camping...
Om 10 uur rijden we, na 15 km gereden te hebben, bijna Salbris in. Dat denken we althans want ongeveer 10 km voor onze eindbestemming worden we, met nog 30 andere eendachtige die we onderweg hebben opgepikt of, zoals je wilt, waar wij ons bij hebben aangesloten, door de gendarmerie naar een parkeerplaats gedirigeerd. Hier staan al minstens 500 eenden te wachten. Ook staan hier de Franse 'eenden' die de vorige nacht op de zelfde camping in Mennetou sur Cher verbleven als wij. Echter zij waren al om 8 uur vertrokken... Na een uur wachten werden we verder geleid richting de entree van de site maar op 5 km stuurde de gendarmerie ons met zo'n 100 lotgenoten de berm in. Achteraf bleek deze korte rit enkel te dienen om de parking te ontlasten. Daar staan we dan... Nog 5 km eenden voor ons (dat zijn grofweg gerekend zo'n1000 eenden). Na nog 4 uur stilstaan, echt gewoon geen meter vooruit komen, geven we het samen met een andere stoffige eend met aanhanger en kinderen, na het terplekke genoten apero, de brui eraan. We keren op de weg... Met een slakkengang rijden we langs nog 4 km eend terug naar Mennetou sur Cher. En zo zijn er, hoorde ik achteraf van de lokale bewoners, nog 3 invalswegen naar Salbris volledig 'bouché'. Vandaag, woensdag, gaan we het nog een keer proberen. Dit keer zonder tent want die laten we staan op de camping municipal in Mennetou sur Cher.
(In de krant van vandaag staat dat er om 17 uur gisteravond nog 14 km file stond rond Salbris... Dat zijn een heleboel 2cv-tjes!)