Een rugzak met mistlampen

Le Canard heeft een laatste check-up voor de vakantie gehad. Nog anderhalve week en het is zover... spannend!

Wat is er gebeurd? Ik heb twee mistlampen laten monteren... en er was licht... nou ja, meer licht dan standaard. De gele lampen die er nu opzitten geven wel mooi licht maar het is niet afdoende als we in het donker door de regen over de onverlichte rues rurales rijden. Vandaar. Ook is er gekeken naar de contactpuntjes. Deze zijn vervangen en daarmee is de motor ook opnieuw afgesteld. Hij loopt weer als een zonnetje, bij lage toeren trekt hij weer normaal op.

De jongens in de garage vroegen zich af of ik wel serieus was… met een eend naar de Pyreneeën… met aanhanger en 4 personen. Ik kan enigszins begrijpen dat ze dit toch wel raar vinden. Nou mannen, het gaat echt gebeuren!

Daarnaast is de waterdichte zak aangekomen die we gaan gebruiken om de ruimteverslindende slaapzakken op de achterklep te vervoeren. Even testen… en het werkt. Cool, niet? Zo heeft 't eendje een rugzakje... (dit rugzakje is zelf betaald hoor!)

De remmen zijn weer gecontroleerd en alle vetnippels zijn gevuld. We zijn er bijna klaar voor. Rest enkel nog de bekleding van de achterbank vast zetten en dat staat gepland op 4 juli.

Kleren inpakken en wegwezen. Ehmm, nog even wachten. We moeten allemaal nog een paar dagen werken of naar school. Ik houd niet van wachten...

Zo hoort het.

Dit ziet er toch een stuk beter uit, toch?

Test

Met vriendelijke groet,

Gregor Thissen

Goedkoop duurkoop!

Een paar maanden geleden heb ik de bijrijdersstoel opnieuw opgebouwd met  een inferieure kwaliteit rubbers... En zie het resultaat! Inmiddels zijn de A-kwaliteit stiekjes ook alweer een tijd binnen. Het is zaterdagavond, de kids hangen welverdiend voor de tv na een paar spelletjes Ligretto en Lobo77, Cecile is nog even in de keuken bezig, het regent; tijd om de stoel aan te pakken. Het zijn nog maar 3 weken tot onze "tour de France en 2cv6". Oh ja, opa en oma komen op ons huis passen (een fijne  en veilige gedachte).

Kofferrek

Alweer een stapje dichter bij de Tourde France en 2cv6. Op Pinkster-zondag heb ik wat extra ruimte gecreëerd in/op de eend door het monteren van een bagagerekje op de achterklep. Hiervoor zijn 4 gaatjes nodig, precies afgemeten op de mm nauwkeurig en geboord met een metaalboor nummer 6, door het plaatwerk... Heel eng als je dat voor de eerste keer doet. Dan is het een kwestie van grote-mensen-meccano. Schroeven en vastzetten. Om beschadiging van de lak te voorkomen, buiten de gaten dan, en om regenwater buiten te houden, heb ik de bijgeleverde rubber zuignappen doorboord en tussen het rekje en de achterklep geplaatst. Een, hopelijk, efficiënte oplossing. We zullen het zien.

Stukken...

Er is weer een bestelling de deur uit. Mijn richtingaanwijzer is stuk. Ik hoor jullie al denken; zo'n lampje kun je toch over al kopen? Het is niet het lampje dat stuk is... het is de richtingaanwijzer... dat ding dat aan de stuurkolom zit. En dan alleen het hendeltje. Noem het ouderdom, noem het plastic-moeheid. Best lastig rijden zo zonder aanwijzer, ook voor de medeweggebruiker. Mensen die geagiteerd wijzend, in perfecte mime, allerlei woorden uitkramen die ik niet begrijp. Hun gelaatsuitdrukking en handgebaren begrijp ik des te meer. Lieve medeweggebruiker; ik zal een andere manier vinden om u te laten weten welke kant ik op wil. Ik zwaai, ik steek mijn hand door het open raam als blijk van goedewil dat ik links af wil. Rechts afslaan is lastiger. Het is een smalle auto en toch zijn mijn armen te kort om de overkant te bereiken om het zelfde effect te kunnen bewerkstelligen als bij het links-af-draaien. Vandaar dat ik uit alle macht zwaai en wijs naar rechts. Ik denk dat de zon in uw ogen staat omdat uw reacties blijven komen.
Nog even geduld, misschien dat morgen het nieuwe onderdeel op mijn thuisadres wordt afgeleverd door TNT-post. 't Zou mooi zijn. Niet alleen voor mij maar ook voor de gemoedstoestand van deze en gene.